Yıkık Bir Ev..

Yıkık bir evde yaşıyorum ben,
Duvarlarındaki sevda boyası döküktür bu evin,
Doğru zamanda sürekli yanlışı gösteren bir saat durur karşında,
Kırık düşlerle yamalıdır yerdeki halılar,
En az bu ev kadar yıkıktır hayalleriniz,
Pencerenden umut ışığı girmez bu eve,
Su içmek istersen eğer,
Söylenmemiş sözleri kana kana içersin.
En dayanılmaz acılar en lezzetli yemeğin olur..
Ve en güzel müzik haykırışların olur,
Kendinden başka kimsenin duymayacağı haykırışlar..
Dayanamazsın tüm bunlara.
Ağlamak istersin ama takılır boğazına hıçkırıklar..
Sonra susarsın ve beklersin öylece,
Dayanamayıp kaçmak istersin; ama nafile..
Kaçmak istediğin kendi bedenindir çünkü..
"ama artık çok yoruldum kendimden" dersin,
Kendin bile nefret ederken senden..
Yapabileceğin en iyi şey,
İçinde fırtınalar koparken,
O fırtınanın içinden sahte gülücüklerle,
Sahte hayata küçük bir gülümseyiştir...